24-7-2019
24 Juli 2019 | Slovenië, Dolina
Vandaag een reisdag op het programma. Van Camping Hana naar Camping Bystrina. We rijden vandaag Slowakije binnen.
Omdat we voor 9 uur van de camping af moeten zijn zijn we ook weer rond kwart voor 8 wakker. Zo hebben we voldoende tijd op alles terug in de caravan te leggen en op tijd te vertrekken.
Wat ik gister trouwens niet getypt heb is dat het stroompunt best een eindje weg was. We konden kiezen tussen 2 stroompunten. Of helemaal het veldje over en hopen op voldoende snoer. Of we moesten achterlangs de buren die hun hele plekje volgebouwd hadden. We besloten maar voor dat laatste te gaan maar toen ging de buurman ineens helpen. Omdat er een kind lag te slapen mochten wij daar niet komen dus zou hij wel even de stroom inpluggen. Maar hij snapte niks van LJ zn systeem dus ging die daar een hele discussie over aan. Nou uiteindelijk hadden we toch stroom. Maar vandaag moest hij die stroom er ook weer uit halen, maar hij was toen wij weg wilden in geen velden of wegen te bekennen dus heeft LJ het zelf maar gedaan.
Om iets over 9 waren we klaar om te vertrekken voor een rit van ongeveer 335 km. We dachten dat we deze rit over de snelweg zouden doen. Alleen hebben we die heel lang niet gezien. We reden over een b-weg omdat er simpelweg geen snelweg was. Wel zagen we op deze manier nog meer van Tsjechië. Het is moeilijk te beschrijven wat voor landschap Tsjechië heeft. Zo rij je door een donker bos en zo moet je ineens een hele steile berg op of zie je een enorme akker. We moesten zelfs een berg op (en ook weer af) van 16%. Na de eerste 2 uur zonder stoppen hadden we nipt 100 km gereden. Dit zou dus best eens een lange zit kunnen worden. Maar we hadden voldoende te zien.
Rond 12:30 reden we nog steeds over een b-weg maar kwam wel de grensovergang van Tsjechie/Slowakije in zicht. Door oude douane konden we niet meer, dit werd gebruikt als houtopslag, we reden er langs. Maar we hadden wel nog een vignet nodig voor Slowakije. En omdat dit allemaal per video gecontroleerd wordt konden we niet meer heel ver rijden. We besloten maar bij deze grensovergang op zoek te gaan naar iets wat een vignet verkocht. Het eerste was een restaurantje, dat leek ons geen goed plan om het daar te vragen. We liepen verder naar een ander winkeltje maar zagen daar ook niet echt iets. Toen we nog verder liepen was alles dicht. We besloten naar het tweede winkeltje te gaan. Nadat we het vroegen bleek inderdaad dat ze daar vignetten verkochten. Ze hadden de auto papieren nodig en zo zetten ze een elektronisch vignet op je kenteken. De mensen die hier zaten spraken niet echt super Engels dus met gebrekkig Engels denken we dat dit de conclusie is.
We reden verder richting de camping totdat we rond 13:00 ineens weer op een snelweg zaten. Het was niet erg druk dus dat was fijn. De snelweg die er ligt is erg mooi en nieuw. Ook in- en uitritten zijn erg modern. Er was zelfs een kruispunt dat een beetje op Eindhoven leek, waar je zo over de weg kon. Toen we om kwart voor 2 nog even besloten te stoppen bij een parkeerplaats naast de weg stopte de ambulance daar ook. Er kwamen 3 mensen uit (allemaal in werkkleding) en gingen daar gewoon even op een bankje chillen. Net als wij eigenlijk. Ook stond er op die parking een of andere silo. Zeer bijzonder.
We vervolgden onze weg en rond half 4 kwamen we op Resort Bystrina. In dit resort zit een hotel, een restaurant, een welness en een camping. De meneer van de receptie sprak goed Engels dus dat was makkelijk. Hij vroeg hoe lang we bleven, berekende daar een prijs voor en die mochten we alleen betalen in cash. Ook kregen we een kaart voor onder het raam van de auto om te laten zien dat we betaald hadden. Blijkbaar zou daar controle voor komen. Een plekje/nummer kregen we niet we mochten het zelf uitzoeken. We konden kiezen tussen 3 verschillende plateau’s. We reden naar boven en vonden plateau 1 niet zo gezellig, allemaal campers. We reden dus, over een bij nader inzien wel erg steile helling, verder naar plateau 2. Daar waren nog wel wat mooie plekjes. Maar de vraag was hoe we de caravan op die mooie plekjes kregen want overal stonden kampeermiddelen. Uiteindelijk toch gelukt en we staan nu op de rand van een plateau en hebben zowel naar voren als naar links mooi uitzicht. Binnen in de caravan was het wel een beetje een zootje van al het geschud van de hobbelende weggetjes.
Ook op deze camping is de stroom best ver weg dus hadden we weer een hele hoop verlengkabels nodig. We staken de stekker in de eerste beste andere stekker. Deze was ongeaard dus was makkelijk ofzo. Bleek dat, toen alle kabels lagen, er geen stroom door kon. Dus moesten we alle snoeren weer omdraaien zodat er een geaarde stekker in een andere stekker kon zodat we stroom hadden. Al met al stonden we rond 17:00. Na even gezeten te hebben zijn we ook nog eventjes naar de winkel gegaan. We hadden tenslotte de hele dag nog niet echt gegeten.
We besloten naar de dichtstbijzijnde Coop te rijden. Dat is ongeveer het ‘Resort’ af en dan rechtdoor. Deze Coop was zeer klein dus we besloten naar een andere winkel te rijden. De Tesco. De Tesco stond op een zeer grote winkelboulevard en deelde het terrein met o.a. de Jysk, de Kik en een bioscoop. Toen we binnenkwamen in de Tesco wisten we niet wat we zagen. Het was een zeer grote supermarkt waar alles te vinden was. Van etenswaar tot kleren, van planten tot kinderspeelgoed. Wij hebben op ons gemak daar eens een rondje gelopen. Ook moesten we nog op zoek naar avondeten. We hadden deze keer niet echt zin in een hamburger dus hoopten iets anders tegen te komen. De groente afdeling in deze winkel was wel super groot, we hoopten hier dus witlof te vinden. Helaas, bijna alle kratten waren leeg of omgedraaid. Ook hier dus niet echt veel groentes. We liepen maar door die winkel en konden niet echt iets vinden. Totdat we op de broodafdeling kwamen. Ze hadden daar allemaal lekkere broodjes. We gingen als twee gekken op zoek naar allemaal lekkere dingen zodat we vanavond overal een hapje van konden proeven. Een soort worstenbroodjes, pizzabroodjes, ham kaas broodjes het was er allemaal. We liepen daar als twee verhongerde wilde beren door de broodjesafdeling van de Tesco. Ook kochten we weer Kofola. Dat is de cola van hier. Coca cola verkopen ze hier wel maar alle parasols op de terassen zijn van Kofola, we zijn zelfs al een paar Kofola vrachtwagens tegen gekomen. Kofala heb je ook in heel veel verschillende smaken. We denken in kers, citroen en nu namen we meloen mee.
Aan de kassa viel het ook nog wel mee wat we moesten betalen. Toen we terug op de camping waren hebben we het oventje buiten geparkeerd en heel de avond broodjes verwarmt in de oven. Oh wat een feest.
Na het eten/snacken hebben we allebei nog even gedoucht. Het viel allemaal reuze mee. Het is inderdaad waar, als het douchegordijntje dicht is komt er niemand binnen. Het enige nadeel bij deze douches is dat de douche niet zo groot is. Hierdoor heb je niet echt een droog gedeelte en moet je dus eigenlijk je handdoek en kleren wel buiten de douche leggen. Gelukkig is er een haakje aan de buitenkant van de douche waar je je kleren aan op kan hangen. Je hoeft dan alleen je hand uit de douche te steken en dan kun je bij je kleren. Ook moet er in deze douche geen muntje en kun je zo lang douchen als je wilt.
Nadat ik klaar was met douchen zaten er allemaal vliegende mieren op de luifel en op de caravan. Dat was echt niet normaal. Gelukkig na een uurtje hadden ze ook door dat hier niks te halen viel en vlogen ze maar verder. Omdat we allebei best moe waren lagen we redelijk vroeg in bed. Het koelt hier heerlijk af ‘s avonds dus je kunt gewoon lekker onder je deken liggen.
Statistieken:
gereden afstand: 335 km
gem. snelheid: 60,8 km/h
max. snelheid: 105 km/h
totale stijging: 2708 m
totale daling: 2219 m
max. hoogte: 1279 m
Omdat we voor 9 uur van de camping af moeten zijn zijn we ook weer rond kwart voor 8 wakker. Zo hebben we voldoende tijd op alles terug in de caravan te leggen en op tijd te vertrekken.
Wat ik gister trouwens niet getypt heb is dat het stroompunt best een eindje weg was. We konden kiezen tussen 2 stroompunten. Of helemaal het veldje over en hopen op voldoende snoer. Of we moesten achterlangs de buren die hun hele plekje volgebouwd hadden. We besloten maar voor dat laatste te gaan maar toen ging de buurman ineens helpen. Omdat er een kind lag te slapen mochten wij daar niet komen dus zou hij wel even de stroom inpluggen. Maar hij snapte niks van LJ zn systeem dus ging die daar een hele discussie over aan. Nou uiteindelijk hadden we toch stroom. Maar vandaag moest hij die stroom er ook weer uit halen, maar hij was toen wij weg wilden in geen velden of wegen te bekennen dus heeft LJ het zelf maar gedaan.
Om iets over 9 waren we klaar om te vertrekken voor een rit van ongeveer 335 km. We dachten dat we deze rit over de snelweg zouden doen. Alleen hebben we die heel lang niet gezien. We reden over een b-weg omdat er simpelweg geen snelweg was. Wel zagen we op deze manier nog meer van Tsjechië. Het is moeilijk te beschrijven wat voor landschap Tsjechië heeft. Zo rij je door een donker bos en zo moet je ineens een hele steile berg op of zie je een enorme akker. We moesten zelfs een berg op (en ook weer af) van 16%. Na de eerste 2 uur zonder stoppen hadden we nipt 100 km gereden. Dit zou dus best eens een lange zit kunnen worden. Maar we hadden voldoende te zien.
Rond 12:30 reden we nog steeds over een b-weg maar kwam wel de grensovergang van Tsjechie/Slowakije in zicht. Door oude douane konden we niet meer, dit werd gebruikt als houtopslag, we reden er langs. Maar we hadden wel nog een vignet nodig voor Slowakije. En omdat dit allemaal per video gecontroleerd wordt konden we niet meer heel ver rijden. We besloten maar bij deze grensovergang op zoek te gaan naar iets wat een vignet verkocht. Het eerste was een restaurantje, dat leek ons geen goed plan om het daar te vragen. We liepen verder naar een ander winkeltje maar zagen daar ook niet echt iets. Toen we nog verder liepen was alles dicht. We besloten naar het tweede winkeltje te gaan. Nadat we het vroegen bleek inderdaad dat ze daar vignetten verkochten. Ze hadden de auto papieren nodig en zo zetten ze een elektronisch vignet op je kenteken. De mensen die hier zaten spraken niet echt super Engels dus met gebrekkig Engels denken we dat dit de conclusie is.
We reden verder richting de camping totdat we rond 13:00 ineens weer op een snelweg zaten. Het was niet erg druk dus dat was fijn. De snelweg die er ligt is erg mooi en nieuw. Ook in- en uitritten zijn erg modern. Er was zelfs een kruispunt dat een beetje op Eindhoven leek, waar je zo over de weg kon. Toen we om kwart voor 2 nog even besloten te stoppen bij een parkeerplaats naast de weg stopte de ambulance daar ook. Er kwamen 3 mensen uit (allemaal in werkkleding) en gingen daar gewoon even op een bankje chillen. Net als wij eigenlijk. Ook stond er op die parking een of andere silo. Zeer bijzonder.
We vervolgden onze weg en rond half 4 kwamen we op Resort Bystrina. In dit resort zit een hotel, een restaurant, een welness en een camping. De meneer van de receptie sprak goed Engels dus dat was makkelijk. Hij vroeg hoe lang we bleven, berekende daar een prijs voor en die mochten we alleen betalen in cash. Ook kregen we een kaart voor onder het raam van de auto om te laten zien dat we betaald hadden. Blijkbaar zou daar controle voor komen. Een plekje/nummer kregen we niet we mochten het zelf uitzoeken. We konden kiezen tussen 3 verschillende plateau’s. We reden naar boven en vonden plateau 1 niet zo gezellig, allemaal campers. We reden dus, over een bij nader inzien wel erg steile helling, verder naar plateau 2. Daar waren nog wel wat mooie plekjes. Maar de vraag was hoe we de caravan op die mooie plekjes kregen want overal stonden kampeermiddelen. Uiteindelijk toch gelukt en we staan nu op de rand van een plateau en hebben zowel naar voren als naar links mooi uitzicht. Binnen in de caravan was het wel een beetje een zootje van al het geschud van de hobbelende weggetjes.
Ook op deze camping is de stroom best ver weg dus hadden we weer een hele hoop verlengkabels nodig. We staken de stekker in de eerste beste andere stekker. Deze was ongeaard dus was makkelijk ofzo. Bleek dat, toen alle kabels lagen, er geen stroom door kon. Dus moesten we alle snoeren weer omdraaien zodat er een geaarde stekker in een andere stekker kon zodat we stroom hadden. Al met al stonden we rond 17:00. Na even gezeten te hebben zijn we ook nog eventjes naar de winkel gegaan. We hadden tenslotte de hele dag nog niet echt gegeten.
We besloten naar de dichtstbijzijnde Coop te rijden. Dat is ongeveer het ‘Resort’ af en dan rechtdoor. Deze Coop was zeer klein dus we besloten naar een andere winkel te rijden. De Tesco. De Tesco stond op een zeer grote winkelboulevard en deelde het terrein met o.a. de Jysk, de Kik en een bioscoop. Toen we binnenkwamen in de Tesco wisten we niet wat we zagen. Het was een zeer grote supermarkt waar alles te vinden was. Van etenswaar tot kleren, van planten tot kinderspeelgoed. Wij hebben op ons gemak daar eens een rondje gelopen. Ook moesten we nog op zoek naar avondeten. We hadden deze keer niet echt zin in een hamburger dus hoopten iets anders tegen te komen. De groente afdeling in deze winkel was wel super groot, we hoopten hier dus witlof te vinden. Helaas, bijna alle kratten waren leeg of omgedraaid. Ook hier dus niet echt veel groentes. We liepen maar door die winkel en konden niet echt iets vinden. Totdat we op de broodafdeling kwamen. Ze hadden daar allemaal lekkere broodjes. We gingen als twee gekken op zoek naar allemaal lekkere dingen zodat we vanavond overal een hapje van konden proeven. Een soort worstenbroodjes, pizzabroodjes, ham kaas broodjes het was er allemaal. We liepen daar als twee verhongerde wilde beren door de broodjesafdeling van de Tesco. Ook kochten we weer Kofola. Dat is de cola van hier. Coca cola verkopen ze hier wel maar alle parasols op de terassen zijn van Kofola, we zijn zelfs al een paar Kofola vrachtwagens tegen gekomen. Kofala heb je ook in heel veel verschillende smaken. We denken in kers, citroen en nu namen we meloen mee.
Aan de kassa viel het ook nog wel mee wat we moesten betalen. Toen we terug op de camping waren hebben we het oventje buiten geparkeerd en heel de avond broodjes verwarmt in de oven. Oh wat een feest.
Na het eten/snacken hebben we allebei nog even gedoucht. Het viel allemaal reuze mee. Het is inderdaad waar, als het douchegordijntje dicht is komt er niemand binnen. Het enige nadeel bij deze douches is dat de douche niet zo groot is. Hierdoor heb je niet echt een droog gedeelte en moet je dus eigenlijk je handdoek en kleren wel buiten de douche leggen. Gelukkig is er een haakje aan de buitenkant van de douche waar je je kleren aan op kan hangen. Je hoeft dan alleen je hand uit de douche te steken en dan kun je bij je kleren. Ook moet er in deze douche geen muntje en kun je zo lang douchen als je wilt.
Nadat ik klaar was met douchen zaten er allemaal vliegende mieren op de luifel en op de caravan. Dat was echt niet normaal. Gelukkig na een uurtje hadden ze ook door dat hier niks te halen viel en vlogen ze maar verder. Omdat we allebei best moe waren lagen we redelijk vroeg in bed. Het koelt hier heerlijk af ‘s avonds dus je kunt gewoon lekker onder je deken liggen.
Statistieken:
gereden afstand: 335 km
gem. snelheid: 60,8 km/h
max. snelheid: 105 km/h
totale stijging: 2708 m
totale daling: 2219 m
max. hoogte: 1279 m
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
