29-7-2019

Voor vandaag hadden we niet echt een planning. We kijken erg naar wat het weer doet, is het mooi weer dan gaan we erop uit, is het iets minder dan blijven we in/bij de caravan. Toen we aankwamen op de camping hebben we een hele infomap gekregen van de campingeigenaren met dingen die we kunnen gaan bezoeken, met wandelroutes en met fietsroutes. Volgens de man van de camping zijn we 3 weken verder wanneer we deze map uit hebben.

Ook proberen we uit te slapen met het mindere weer, we worden tenslotte niet de caravan uit gebraden door de zon. Maar dit wil niet erg lukken. Vandaag waren we weer rond een uur of 8 wakker. Het voordeel is wel dat we de dag dan rustig aan kunnen beginnen en nog genoeg tijd hebben om iets te bedenken en vervolgens te ondernemen. We ontbijten nog steeds met meegenomen afbakbroodjes en jus d’orange.

In de infomap zochten we tijdens het ontbijt naar iets leuks voor vandaag. We besloten naar de Teplice Rocks te gaan. Niet heel ver van hier. Het is weer een National park waarvoor betaald moet worden voor zowel de auto als onszelf.

We vertrekken rond een uur of 10 richting het National park. Het is vrij lastig dit te vinden. Als we op het punt komen waar bij de tomtom het vlaggetje staat zien wij een achtertuin van een paar mensen. We denken dat dit niet goed kan zijn en zoeken verder. Uiteindelijk vinden we het toch iets wat meer op een National park lijkt. Er staat inderdaad iemand met een geel vestje parkeergeld te innen. Op de parking zien we een camperbusje staan van Nederlanders die ook op de camping staan, verder staan er vooral veel Tsjechen. We doen onze wandelschoenen aan, smeren ons (deze keer wel) in en zijn klaar voor vertrek, alleen weten we niet zo goed waar de start is. Uiteindelijk vinden we die ook, maar we moeten eerst langs de kassa. In tegenstelling tot het laatste National Park waar we waren is krijgen we hier wel een kaart, dat is wel zo prettig. Ook staat er in het boekje wat we krijgen info over de dingen die we onderweg gaan zien. Dit is in het Engels dus ik laat het aan LJ over, in de hoop dat hij het juiste tegen mij verteld. We besluiten te beginnen met het volgen van de blauwe route. Als we 20 stappen verder zijn denk ik dat het verstandig is dat ik nog even naar de wc ga, het is best druk dus een rustig plekje onderweg in de bossen zal ik wel niet vinden. Daarna kunnen we er echt aan beginnen. De route bestaat uit een stuk heen, een rondje en een stuk terug.

We bevinden ons in een bosrijke omgeving, het pad is goed begaanbaar (vinden wij). Het gaat stijl omhoog maar we zijn wel wat meer gewend dan dit. We halen een Nederlands (dik) gezin in. Het lijkt wel of de mensen uit Tsjechie/Slowakije andere voorouders hebben dan wij, al deze vrouwtjes ogen erg jong, sportief en vooral dun in tegenstelling tot de Nederlanders. Het pad totdat de echte route (het rondje) begint is voor ons gevoel erg lang. Onderweg verteld LJ interessante dingen over de rotsformaties uit zandsteen die in het infoboekje staan. Ook helpt hij mij met de vertalingen op de borden die onderweg informatie geven. Af en toe staat er een klein wit bordje met een tekst, bijvoorbeeld Horse head, dog, of frog. Als je goed kijkt en een beetje fantasie hebt zie je dit inderdaad in de rotsen.

Als we eindelijk ons pad vervolgen naar het uiteindelijke rondje wordt het leuker, het wordt mooier en we gaan ook zelf dingen zien in de rotsen. We worden tijdens deze route bezig gehouden. Keer op keer verbazen we ons over dit fenomeen. We kunnen haast niet geloven dat dit echt is, ook bedenken we onszelf dat het een kwestie van tijd is wanneer er weer een rotsblok naar beneden valt. We gaan kloven in met een zaklamp omdat het daglicht hier niet komt, uiteindelijk gaan we ook ver tussen de rotsen dat het erg koud aanvoelt. We zien de ademwolkjes van onzelf voor ons. Dit stukje heet Scandinavië. Als we het infobord tegenkomen staat er dat hier tot half juni nog sneeuw ligt en dat hier zelfs nog diersoorten leven uit de ijstijd, omdat het hier het hele jaar door erg koel blijft. Het is een mooie wandeling maar besluiten om het niet te lang te maken. We weten tenslotte niet wat het weer doet en om te wandelen in de bliksem zou niet heel fijn zijn.

Lj was zijn GPS weer vergeten maar we hebben een goede 2 uur over de 5,9 km (volgens het boekje) gedaan. Daarna zijn we nog eventjes langs de winkel gegaan. Op zoek naar eten voor vanavond en vooral naar snackjes. Daarna zijn we terug gegaan naar de camping.

We waren nog niet heel lang op de camping of het begon in de verte een beetje te rommelen, hier was de temperatuur nog goed dus we maakten ons nog niet heel erge zorgen. Ook waren de overburen aangekomen. 2 oudere echtparen uit Nederland. We denken dat het broers zijn. De een met een opblaasvoortent, de andere met een ‘ouderwetse’ luifel met stokken. We hebben goed zicht want ze staan vlak voor ons. De opblaasvoortent gaat super met 2 man, maar de ‘ouderwetse’ is toch wat moeilijker. Er steekt een wind op en ik spoor LJ aan om te gaan helpen bij deze mensen. Het zou wel handig zijn dat er iemand even hielp vasthouden. LJ besluit na een paar minuten te gaan helpen en ook de overburen links als rechts schieten overeind. Ineens staan er 5 mensen aan een voortent. LJ houdt zich rustig en houdt de luifel rechts vast terwijl de vrouw de luifel links vast houdt. De andere buren staan er wat doelloos bij. Totdat de overbuurman links zich ineens ook met de stokken en het krukje gaat bemoeien. Hij gaat ineens de halve luifel in elkaar zetten. Je ziet de Friese overbuurman zich er aan ergeren maar zegt niks. Hij pakt bijna alle stokken die overbuurman links vasthoudt uit zijn handen (ergens begrijpelijk). Overbuurman rechts houdt het snel voor gezien en zegt als jullie nog hulp nodig hebben hoor ik het wel. Als bijna alle stokken staan besluit ook LJ terug te gaan. Terwijl overbuurman links zich erg bemoeid met een voortent die niet van hem is hebben wij hier goed zicht. Uiteindelijk komt het allemaal goed en kan de Friese overbuurman alleen zijn haringen slaan. Net optijd is hij klaar voordat de bui er komt.

LJ en ik zeggen nog lachend tegen elkaar, pfoe het regent daar wel heel hard, nog geen 5 sec later is het ook bij ons. We vluchten naar binnen omdat de wind, en dus ook de regen, recht de luifel ingaan, en gaan voor het raam zitten. Het begint ook te onweren. Af en toe is het angstaanjagend dichtbij. Gelukkig blijft het daarbij en kunnen we rond 8u aan het eten beginnen. We eten champignons met kippengehakt en broccoli. Na het eten gaan we allebei nog even douchen. Rond half 10 ben ik zo moe dat ik nog even een powernapje van een half uur ga doen. Het is erg koud maar ben er toch erg van opgeknapt. Ik zit nog een uurtje buiten voordat we echt gaan slapen.